Motivatie uit onverwachte hoek

Een oproep aan alle sporters en alle ouders van sporters.

Soms komt motivatie uit onverwachte hoek, maar wel precies op het moment dat je het nodig hebt. Toen ik 17 jaar was begon ik met basketbal. Ik droomde er van om professioneel basketballer te worden. Alleen werd ik door veel mensen afgeschreven omdat ik te oud was. Je bent niet realistisch, zet het uit je hoofd! 

Misschien tegen beter weten in besloot ik niet naar dat advies te luisteren. Ik wilde alles op alles  zetten om die droom waar te maken. Ik had alleen geen idee hoe. Ik woonde niet in een grote stad (Houten). Basketbal was niet de grootste sport. Er was geen eredivisie club heel dicht in de buurt. Ik kende toen nog geen basketballers op eredivisie niveau. Dus ik had geen idee hoe ik die droom moest verwezenlijken.

Soms moet je ook kijken naar de dingen die er wel zijn. Er was tenminste een basketbalclub in Houten en er was een basketbalpleintje 2 minuten van mijn huis. Dus ik besloot te doen wat ik kon doen en dat was trainen, trainen, trainen.

Het pleintje

Omdat ik bijna elke dag op het pleintje te vinden was kwamen er allerlei mensen langs. Op een dag kwam er iemand langs waardoor die droom een stap dichterbij kwam. Op dat moment had ik geen idee wat voor impact dat had, maar het heeft onbewust bijgedragen aan het behalen van mijn doel.

Op het pleintje leerde ik namelijk iemand kennen die zelf op hoog niveau had gebasketbald. Het was iemand die al ouder was, een gezin had en inmiddels niet meer fulltime basketbalde. Toch kon je zien dat hij het nog kon.

Over een periode van een aantal weken kwam ik die man regelmatig tegen op het pleintje. We speelden soms 1 tegen 1 en ik werd uitgedaagd om vanaf bepaalde posities de bal te dunken. Vanaf posities waar ik dat normaal gesproken nooit zou proberen. Hij gaf me tips en sprak over spelen op hoog niveau.

Wat er gebeurde, en waar ik op dat moment geen erg in had, was iets bijzonders. Maar het meest bijzondere moet nog komen.

De man van het pleintje ging emigreren. Dus het was gedaan met de wedstrijdjes, adviezen en de motivatie.

Voordat hij wegging uit Nederland wilde hij nog wat aan mij geven. Dus hij vroeg waar ik woonde. Ik gaf mijn adres en dacht er verder niet meer over na.

Op een dag kwam ik thuis en mijn moeder vertelde me dat een man, die ze niet kende, wat had langs gebracht. Ik was nieuwsgierig om te zien wat het was.

Het bleek een oud versleten boekje te zijn van ene Larry Bird.

The Legend Larry Bird

Natuurlijk had ik wel eens van de basketballer (The legend) Larry Bird gehoord, maar ja, het was geen Michael Jordan.

Waarom vond de man van het pleintje eigenlijk dat ik dit oude stoffige boekje moest lezen? Het was ook nog eens in het Engels, waar ik op dat moment nog niet gewend aan was. Ik was op dat moment sowieso nog geen echte lezer.

Toch besloot ik de biografie van Larry Bird te lezen.

Ken je dat gevoel dat als je naar muziek luistert, een film kijkt of wat leest dat je denkt dat het speciaal op jou gericht is? Dat was het gevoel dat ik had tijdens het lezen van de biografie van Bird.

Ik las over zijn jonge jaren. Over dat hij niet perse het meeste talent had, maar wel het hardst wilde werken en uren doorbracht op de pleintjes waar hij vandaan kwam. Uiteindelijk groeide Larry Bird uit tot één van de meest succesvolle basketballers aller tijden. Een belangrijk ingrediënt in zijn recept voor succes was hard werken.

Het boek had een zaadje geplant in mijn hoofd.

Een nieuw motto

Misschien heb ik niet het meeste talent, dacht ik, maar hard werken kan ik altijd doen. Hard werken werd mijn nieuwe ‘’motto’’.

Soms besef je pas jaren later wat een simpel moment kan betekenen voor de loop van je leven. Wat het lezen van een boek voor impact kan hebben of de aandacht die iemand aan je geeft om te luisteren naar je dromen, obstakels of ambities.

Af en toe moet je ook een beetje geluk hebben. Sommige mensen zeggen dat je geluk moet afdwingen. Misschien hebben ze gelijk. Ik geloof wel in het gezegde;

Luck is what happens when preperation meets oppurtunity.

Mijn oproep

Mijn oproep aan iedereen die het horen wil is het volgende. Zonder dat je het misschien door hebt kan je heel waardevol voor iemand anders zijn. Door bewust tijd te schenken aan iemand, te helpen waar kan en te luisteren kan dat ontzettend veel impact op iemand maken, zonder dat jij daar misschien erg in hebt.

Er zijn genoeg mensen die dromen en doelen van anderen afschrijven, maar wat als jij degene bent die andere een eindje op weg helpt om hun dromen waar te maken?  

Soms komt motivatie uit onverwachte hoek. In mijn geval kwam de motivatie uit onverwachte hoek én een onverwacht boek. Het kwam misschien wel precies op het juiste moment. Het zorgde voor het geloof dat het mogelijk is om je doelen te behalen en je droom waar te maken, als je maar hard werkt.

Want drie jaar later speelde ik op 20-jarige leeftijd mijn eerste eredivisie minuten. Wie had dat gedacht toen ik op mijn 17e begon met basketballen.

Het boek Drive van Larry Bird dat mij inspireerde en mijn motto dat hard werken wordt beloond.

Patrick

Ik ben Patrick Frimpong, voormalig profbasketballer en oprichter van Topsport Brein. Via topsportbrein.nl geef ik tips hoe je jouw sportprestaties kunt verbeteren. Daarnaast ben ik er van overtuigd dat je geen topsporter hoeft te zijn om een topsportmentaliteit te ontwikkelen! Kortom: alles over het bereiken van topprestaties!

2 Comments

  1. Patrick …dit is een prachtig verhaal. Fanastisch om te lezen dat je er voor bent gegaan en dat het je gelukt is. Ik weet nog goed dat we op het pleintje one on one speelden. En dat ik de boeken aan je moeder gaf. Ik woon sinds 2007 in Canada. Speel nog steeds bball..actually l am in much better shape now than ever. 53 yrs old and running the 200 m in 28 seconds ..lol. my daughter runs 200 amd 400.m track…l hope she will be inspired like you were as her dream is to go to the olympics. Great to see how you want to inspire others with your work. I wish you all the best.
    Warmest regards
    Alex van Gaalen
    Waterloo
    Canada

    • Hoi Alex,
      Dankjewel en wat leuk om van je te horen! De tijd vliegt haha. Gaaf dat je nog steeds basketbal speelt :D. Veel succes voor je dochter hopelijk gaat het haar lukken! Ik ben benieuwd voor welk land ze zou uitkomen Nederland of Canada ;). Mooi om te zien dat jullie het nog steeds naar jullie zin hebben in Canada.
      Al het goeds!
      Patrick

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *