Ken je dat gevoel nog? Vanaf dat moment was alles anders. Voor mij voelde het als een soort toegestaan valsspelen. Een cheatcode in een spel. Ineens was je dan onoverwinnelijk. Ik stond dan aan te rommelen op een pleintje in Houten en opeens had ik een ingeving en was ik niet meer mezelf.
Er werd dan geroepen; ik ben Romario. En vanaf dat moment was het ook ECHT zo.
Zei iemand anders dat hij nu wel even Romario mocht zijn, dan kon het zomaar ruzie worden. Wie het meest overtuigd was van zichzelf werd dan Romario.
In een seconde kan die knop om. Van aanmodderen naar magie op het veld. Op dat moment lukt alles, oneindig veel energie en je bent onverslaanbaar.
Waarom zijn we nu gestopt met doen alsof? Waarom maken we niet meer gebruik van die ingevingen en inspiratie? Terwijl het zoveel voordelen heeft.
Waarom zijn we nu zo fantasieloos?
FOPO – fear of other peoples opinions
Omdat we bang zijn voor wat anderen van ons denken.
Stel je eens voor dat je bij een bedrijf zou werken en vanaf nu zou zeggen;
Ik ben de Messi van de marketing, de Salah van de sales, de Federer van Finance…
Of ben jij toch meer de Jordan in het ondernemen!?
Ik zeg vooral wel doen!
Het ”ACT AS IF” principe
Het ‘’act as if principe’’ werkt nog steeds, want:
- Kobe Bryant werd de Black Mamba tijdens de wedstrijden en was niet af te stoppen.
- Johan Cruijff ‘’was’’ vroeger Abe Lenstra op de pleintjes.
- Steve Kerr (teamgenoot van Jordan) deed regelmatig alsof hij andere topschutters was om beter te kunnen schieten en meer zelfvertrouwen te voelen.
Met de inspiratie zoals vroeger. Of je nu topsporter bent of niet zeg ik;
Doe vooral even alsof.
Dus 3… 2… 1… vanaf nu ben je de beste topsporter die jij kunt bedenken.
Welke ben jij?
